« Εάν οι κατοικίες είναι δημόσιοι χώροι, τότε ο δρόμος είναι ο δημόσιος χώρος. Το να δίνεται η ίδια σημασία στις κατοικίες και στο δρόμο, σημαίνει ότι ο δρόμος δεν αντιμετωπίζεται αποκλειστικά ως ο υπολειπόμενος χώρος μεταξύ των οικοδομικών τετραγώνων, αλλά ως ένα θεμελιακά συμπληρωματικό σχέδιο, χωρικά οργανωμένο με εξίσου μεγάλη φροντίδα, για να δημιουργηθεί η συνθήκη εκείνη, στην οποία ο δρόμος θα μπορεί να εξυπηρετεί περισσότερους σκοπούς, πέρα από την κίνηση των τροχοφόρων. ..»
Herman Hertzberger
Στο παράδειγμα του Habitat ’67 όπως επίσης και στον κοιτώνα Kurobe, η διεκδίκηση του δρόμου ως κοινωνικού αγαθού είναι εμφανής. Στην πρώτη περίπτωση αυτό γίνεται με την ενσωμάτωση του δρόμου στο εσωτερικό της κατασκευής, ενώ στη δεύτερη με τη διακοπή της κατασκευής ώστε ο εσωτερικός δρόμος (διάδρομος) που σχηματίζεται να αποκτήσει τις ποιότητες ενός εξωτερικού δρόμου. Ένας κλειστός δρόμος φέρει εκ των προτέρων την έννοια της μετακίνησης, όμως όχι και τις οπτικές από τις δύο του μακριές πλευρές. Στον κοιτώνα Kurobe μα την απόσπαση και απομάκρυνση των κατακόρυφων όγκων των δωματίων επιτυγχάνεται η αίσθηση του ανοιχτού δρόμου με οπτικές φυγές στο εξωτερικό κατά μήκος και των δύο μεγάλων του πλευρών
Herman Hertzberger
Στο παράδειγμα του Habitat ’67 όπως επίσης και στον κοιτώνα Kurobe, η διεκδίκηση του δρόμου ως κοινωνικού αγαθού είναι εμφανής. Στην πρώτη περίπτωση αυτό γίνεται με την ενσωμάτωση του δρόμου στο εσωτερικό της κατασκευής, ενώ στη δεύτερη με τη διακοπή της κατασκευής ώστε ο εσωτερικός δρόμος (διάδρομος) που σχηματίζεται να αποκτήσει τις ποιότητες ενός εξωτερικού δρόμου. Ένας κλειστός δρόμος φέρει εκ των προτέρων την έννοια της μετακίνησης, όμως όχι και τις οπτικές από τις δύο του μακριές πλευρές. Στον κοιτώνα Kurobe μα την απόσπαση και απομάκρυνση των κατακόρυφων όγκων των δωματίων επιτυγχάνεται η αίσθηση του ανοιχτού δρόμου με οπτικές φυγές στο εξωτερικό κατά μήκος και των δύο μεγάλων του πλευρών
Τα Υλικά
Όταν στο σχεδιασμό κάθε χώρου και κάθε επιμέρους τμήματος λαμβάνεται υπόψη ο αντίστοιχος βαθμός «διεκδίκησης της περιοχής» και των μορφών «προσπελασιμότητας» που αυτή συνεπάγεται σε σχέση με τους διπλανούς χώρους, τότε αυτές οι διαφορές μπορούν να εκφραστούν στην επεξεργασία της μορφής, του υλικού, του χρώματος και του φωτός. Έχοντας μπροστά τους διαφορετικές επεξεργασίες του χώρου, οι κάτοικοι και οι επισκέπτες ,με τη σειρά τους αποκτούν καλύτερη αντίληψη για τον τρόπο που το κτίριο συντίθεται, όσον αφορά την προσπελασιμότητα.
Σύμφωνα με αυτή τη διαπίστωση κλειστοί χώροι, οι οποίοι όμως λειτουργούν κατά μεγάλο μέρος ως δημόσιοι, όπως για παράδειγμα ο διάδρομος του κοιτώνα, ή ακόμη και τα κλιμακοστάσια και οι συνδετικοί διάδρομοι της δικής μας σύνθεσης, είναι αποτελεσματικοί στη δήλωση της λειτουργίας τους όταν είναι κατασκευασμένοι με τα κατάλληλα υλικά. Για παράδειγμα το γυαλί, που χρησιμοποιείται και στις δύο περιπτώσεις ορίζει το χώρο, όμως του προσδίδει τα και το χαρακτήρα του δημοσίου καθώς δεν παρεμποδίζει την οπτική πέρα από αυτό.
Σύμφωνα με αυτή τη διαπίστωση κλειστοί χώροι, οι οποίοι όμως λειτουργούν κατά μεγάλο μέρος ως δημόσιοι, όπως για παράδειγμα ο διάδρομος του κοιτώνα, ή ακόμη και τα κλιμακοστάσια και οι συνδετικοί διάδρομοι της δικής μας σύνθεσης, είναι αποτελεσματικοί στη δήλωση της λειτουργίας τους όταν είναι κατασκευασμένοι με τα κατάλληλα υλικά. Για παράδειγμα το γυαλί, που χρησιμοποιείται και στις δύο περιπτώσεις ορίζει το χώρο, όμως του προσδίδει τα και το χαρακτήρα του δημοσίου καθώς δεν παρεμποδίζει την οπτική πέρα από αυτό.